ای عزیز! چون موسم انتخاب واحد فرا رسد، در آن بکوش که درسی را انتخاب کنی که استادش ، اوصاف زیر را داشته باشد. که چنین استادی کیمیاست و نایاب؛

اول:بی خیال حضور و غیاب باشد که حضور و غیاب عذابی الیم است.

دویم:جزوهای لاغر و مُردنی در انتشارات، فراهم آورده باشد که خواندش هم لازم نباشد.

سیم:چون ندای «خسته نباشی استاد» از انتهای کلاس بشنود، گچ بر تخته بکوبد و از کلاس خارج شود.

چهارم:دیر آید و زود رود.

پنچم:چون موسم امتحان برسد، سوالات امتحانی را بگویید و اگر جوابها را هم بگوید، چه بهتر.

ششم:در بذل و بخشش نمره، چون حاتم طایی باشد.

هفتم:همواره لبانش چونان بند تنبان کش آمده باشد و همواره با دانشجویان به هر نکته ای بخندد.

هشتم:چون ترم به نیمه رسد، فریاد «واضیق وقتا» سر دهد و نیمی از درس را حذف نمایید.

نهم:از هر درسی سخنی گوید، جز مباحث درسی.

باشد که با چنین استادی، از خطر مشروطیت و اخراج، رهایی یابی و معدل خود، بالا همی کشی که اگر چنین نعمتی در دانشگاه باشد و تو از آن بهره نبری، خبطی عظیم کرده ای و تا آخر عمر، انگشت حسرت به دهان می جوی.

نظرات شما عزیزان:

aaaaa

ساعت2:41---7 دی 1390

kheli ba hal bood

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: